Johnny Dowd bij Willem Twee

"Ik wilde nooit een songwriter worden," herinnert zanger/gitarist Johnny Dowd zich. Het is een vreemde bekentenis van een van Amerika's meest tot de verbeelding sprekende woordkunstenaars.  Maar toen in 1988 de nood aan de man kwam, dook hij het diepe in. 

"Ik zat in een Memphis/Texas swamp blues band," zegt hij, “maar toen stopte de zanger - en hij was de enige die muzikaal genoeg was om een nummer van een plaat te leren en het ons te laten horen. Ik wist niet hoe ik dat moest doen! Dus ik zei: 'Fuck it' en begon liedjes te schrijven - gewoon zodat we konden spelen.”

Nu Brightspark Records het 25e studioalbum en eerste volledige vinylalbum van Dowd uitbrengt, Is Heaven Real? How Would I Know uitbrengt, zijn twee dingen uit die tijd nog steeds actueel: zijn ongeëvenaarde manier om een beklijvende song te schrijven en de stad Memphis. De groep die hij leidde door zijn eerste originelen werd Neon Baptist, maar halverwege de jaren '90 ging Dowd solo en bracht hij zijn debuut, Wrong Side of Memphis, zelf uit. Zoals songs als "Murder," "Ft. Worth, Texas," en "John Deere Yeller" vanaf het begin duidelijk maakten, was de rots waarop hij zijn songs bouwde een troosteloze uitholling van het leven in het diepste, donkerste, vreemdste Amerika. En ze raakten een gevoelige snaar. Op de een of andere manier belichaamde Memphis dat - en hij wist dat hij terug moest gaan.